W jego skład wchodzą trzy obręby leśne, podzielone na 12 leśnictw:

1. Kozienice – leśnictwa: Adamów, Chinów, Cztery Kopce, Maciejowice.

2. Pionki – leśnictwa: Przejazd, Karpówka, Podgóry, Jaśce.

3. Zagożdżon – leśnictwa: Augustów, Stanisławice, Kociołki, Januszno.

Na terenie Nadleśnictwa znajduje się ponadto gospodarstwo szkółkarskie „Przejazd".

Całkowita powierzchnia Nadleśnictwa wynosi 15098,55ha (wg stanu na 01.01.2021r.). na obręb Kozienice o powierzchni 5 223,11 ha składają się grunty zlokalizowane w gminach: Głowaczów, Kozienice i miasto Kozienice. Obręb Pionki o powierzchni 5 080,73 ha obejmuje grunty położone na terenie gmin: Głowaczów, Pionki, Jastrzębia i miasto Pionki. Powierzchnia obrębu Zagożdżon wynosi natomiast 4 794,71 ha i obejmuje tereny w gminach: Głowaczów, Kozienice, Pionki i miasto Pionki.

Obszar Nadleśnictwa Kozienice (oznaczony kolorem zielonym) przedstawiono na mapie. 

Położenie przyrodniczo-leśne

Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej lasy Nadleśnictwa Kozienice położone są na terenie

Krainy Mazowiecko-Podlaskiej (IV) i Krainy Małopolskiej (VI) oraz w następujących mezoregionach:

1. Obręb Kozienice

Kraina Mazowiecko – Podlaska (IV) mezoregion – Doliny Środkowej Wisły

Kraina Małopolska (VI) mezoregion – Równiny Radomsko –Kozienickiej

2.Obręb Pionki

Kraina Małopolska (VI) mezoregion Równiny Radomsko – Kozienickiej

3.Obręb Zagożdżon

Kraina Mazowiecka – Podlaska (IV) mezoregion - Doliny Środkowej Wisły

Kraina Małopolska (VI) mezoregion – Równiny Radomsko- Kozienickiej

Położenie geograficzne

Położenie geograficzne lasów Nadleśnictwa Kozienice określają współrzędne: od 51° 25’ 31” do 51° 42’ 25” szerokości geograficznej północnej (N), od 21° 17’ 14” do 21° 38’ 21” długości geograficznej wschodniej (E).

Rozciągłość południkowa (S↔N) wynosi około 31,8 km, a równoleżnikowa (W↔E) około 24,3 km. Nadleśnictwo Kozienice od północnego zachodu graniczy z Nadleśnictwem Dobieszyn,

od północnego wschodu z Nadleśnictwem Garwolin, RDLP Warszawa, od wschodu z Nadleśnictwem

Puławy RDLP Lublin od południowego wschodu z Nadleśnictwem Zwoleń i od południowego wschodu z Nadleśnictwem Radom.

Klimat

Zgodnie z regionalizacją klimatyczną przedstawioną w opracowaniu Klimat Polski cały teren Nadleśnictwa Kozinice zalicza się do Regionu Wschodniomałopolskiego (R – XXI).

Odznacza się on klimatem przejściowym między klimatem środkowoeuropejskim i subkontynentalnym. Cechą charakterystyczną omawianego regionu jest mała liczba dni z pogodą umiarkowanie ciepłą. Rozkład wiatrów jest typowy dla terenów nizinnych Polski centralnej. W okresie letnim dominują wiatry z kierunków zachodnich i północno-zachodnim, a zimą południowo-zachodnie i wschodnie. Natężenie wiatrów jest słabe i średnie.

Rzeźba terenu

Rzeźba terenu Nadleśnictwa Kozienice nie wykazuje zróżnicowana pod względem fizjograficznym. Przeważają tereny równinne z niewielką ilością wzniesień (tereny pagórkowate). Najwyżej położonym punktem Nadleśnictwa jest oddział 187 obrębu Pionki wznoszący się na wysokość 173 m.n.p.m, a najniższym obszary na wschód miejscowości Kłoda, przy ujściu rzeki Radomki do Wisły z wysokością 102 m.n.p.m.

Budowa geologiczna i warunki glebowe

Omawiany obszar został ukształtowany przez zlodowacenie środkowopolskie. Na obszarze glacjału środkowopolskiego w Krainie Mazowiecko-Podlaskiej, wyróżnione są cztery stadia recesyjne. Do najstarszego z nich śląsko-małopolskiego, należy południowo-wschodnia część krainy, stanowiąca rozległe równiny. Formy plejstoceńskie wykazują dostosowanie do wielkiej niecki tektonicznej (Niecka Mazowiecka), powstałej w kredzie i wypełnionej utworami trzeciorzędowymi (piaski oligoceńskie).

Najliczniej występujące utwory geologiczne są pochodzenia polodowcowego, powstałe w okresie czwartorzędu w epoce Plejstocenu i częściowo w Holocenie. Utwory z Holocenu (torfy, piaski rzeczne, uboższe mady) występują wzdłuż rzek. Na przeważającej powierzchni Nadleśnictwa występują piaski akumulacji lodowcowej i mozaikowo ułożone wśród nich gliny zwałowe moreny dennej, o różnym stopniu spiaszczenia, powstałe w epoce Plejstocenu. Można tu wyróżnić: gliny zwałowe, piaski naglinowe i wodnolodowcowe, piaski pochodzenia wydmowego.