Wydawca treści
LASY NADLEŚNICTWA
Pod zarządem Nadleśnictwa Kozienice znajduje się 15 tys. ha lasów.
Nadleśnictwo Kozienice od północnego zachodu graniczy z Nadleśnictwem Dobieszyn, od północnego wschodu z Nadleśnictwem Garwolin, RDLP Warszawa, od wschodu z Nadleśnictwem Puławy RDLP Lublin od południowego wschodu z Nadleśnictwem Zwoleń i od południowego zachodu z Nadleśnictwem Radom.
Obszar terytorialnego zasięgu działania Nadleśnictwa nie wykazuje dużego zróżnicowania pod względem fizjograficznym. Przeważa ukształtowanie terenu równinne z niewielką ilością wzniesień (teren pagórkowaty). Najwyżej położony teren (173,1 m n.p.m.) znajduje się na terenie lasu w oddziale 187 g obrębu Pionki, a najniżej na obrębie Kozienice (101,5 m n.p.m.), na wschód od miejscowości Kłoda, przy ujściu rzeki Radomki do Wisły.
Budowę geologiczną terenów Nadleśnictwa Kozienice cechuje duża różnorodność utworów geologiczno-glebowych oraz form ukształtowania powierzchni. Najliczniej występujące utwory geologiczne są pochodzenia polodowcowego, powstałe w okresie czwartorzędu w epoce Plejstocenu i częściowo w Holocenie. Utwory z Holocenu (torfy, piaski rzeczne, uboższe mady) występują wzdłuż rzek. Na przeważającej powierzchni Nadleśnictwa występują piaski akumulacji lodowcowej i mozaikowo ułożone wśród nich gliny zwałowe moreny dennej, o różnym stopniu spiaszczenia, powstałe w epoce Plejstocenu. Można tu wyróżnić: gliny zwałowe (Lśw), piaski naglinowe i wodnolodowcowe (LMśw, BMśw, Bśw), piaski pochodzenia wydmowego (Bśw).
Dominującymi typami siedliskowymi lasu są tu: las mieszany świeży, zajmujący około 40% powierzchni leśnej nadleśnictwa oraz bór mieszany świeży, zajmujący prawie 25% tej powierzchni. Na większości siedlisk leśnych (bory, bory mieszane, lasy mieszane) gatunkiem dominującym jest sosna, na siedliskach bagiennych przeważa olsza. Nadleśnictwo Kozienice położone jest w zasięgu naturalnego występowania wszystkich gatunków lasotwórczych, co bez wątpienia wpływa na wysoki stopień zróżnicowania drzewostanów, a co za tym idzie bogactwo zespołów roślinnych ekosystemów leśnych. Oprócz fitocenoz leśnych występują tu liczne zbiorowiska i formacje roślinne charakterystyczne dla terenów zabagnionych, wilgotnych łąk śródleśnych czy cieków i zbiorników wodnych.
Szata roślinna ekosystemu leśnego to nie tylko drzewa. Krzewy i rośliny runa to ważne jego elementy składowe. Spośród nich na naszym terenie występuje kilkadziesiąt gatunków podlegających ochronie gatunkowej. Najciekawsze to: sasanka otwarta, śnieżyczka przebiśnieg, lilia złotogłów, widłaki goździsty i jałowcowaty. Stanowiska występowania tych roślin chroni się u nas czynnie, a więc nie prowadzi się tu prac gospodarczych, mogących je zniszczyć. Chronione są także najokazalsze egzemplarze drzew w ramach pomników przyrody
Świat zwierzęcy lasów jest równie bogaty, jak roślinny. Gromada ssaków reprezentowana jest przez podstawowe gatunki łowne: łosia, jelenia, sarnę, dzika, zająca, lisa, borsuka, kunę, tchórza i piżmaka. Z ciekawszych zwierząt chronionych odnotowano występowanie łasicy, orzesznicy, popielicy, koszatki, podkowca dużego, mroczków, a z częściowo chronionych – bobra i wydrę. Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych: bociana czarnego, błotniaki, krogulca, kobuza, płomykówkę, pójdźkę, puszczyka, dudka, świergotka drzewnego, muchołówkę małą, wilgę.
Z gromady gadów występują u nas jaszczurka zwinka i żyworodna, padalec oraz węże: żmija i zaskroniec. Z płazów występują m.in. traszki, rzekotka, grzebiuszki, ropuchy paskówki, a z owadów m.in. modraszek telejus, czerwończyk nieparek, paź królowej i żeglarz oraz biegacze.