Wydawca treści
LASY O SZCZEGÓLNYCH WALORACH PRZYRODNICZYCH HCVF
Zgodnie z zasadami dobrej gospodarki leśnej według zasad i standardów FSC® ((Forest Stewardship Council) (SGS-FM/COC-011265)) Nadleśnictwo Kozienice wyznaczyło lasy o szczególnych walorach przyrodniczych HCVF (High Conservation Value Forests).
Sieć lasów o szczególnych walorach przyrodniczych (tzw. HCVF) jest stale aktualizowana, monitorowana, weryfikowana i uzupełniana. Lokalne samorządy i organizacje społeczne mogą włączać się w proces identyfikacji i konsultowaniu zasięgu tych obszarów, w szczególności w odniesieniu do lasów kluczowych dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności. Pomocą i informacjami w tym zakresie służą wszystkie jednostki RDLP w Radomiu.
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych HCVF w granicach Nadleśnictwa Kozienice obejmują następujące kategorie obszarów:
Nadleśnictwo Kozienice prowadzi regularny monitoring przyrodniczy w celu uniknięcia działania, które mogłyby zagrozić: gatunkom chronionym, lasom o szczególnej wartości i powierzchniom referencyjnym.
HCVF 1 – Lasy posiadające globalne, regionalne lub narodowe znaczenie pod względem koncentracji wartości biologicznych, do których zaliczono:
HCVF 1.1. - Obszary chronione – fragmenty lasu specjalnie przeznaczonych do ochrony walorów przyrodniczych bez kompromisu z potrzebami gospodarki leśnej (głównie rezerwaty przyrody).
HCVF 1.2. - Ostoje zagrożonych i ginących gatunków – fragmenty lasu z populacjami gatunków zagrożonych wyginięciem (do tej kategorii zaliczono: ostoje bociana czarnego i kraski).
HCVF 2. - Kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie, w skali krajowej, makroregionalnej lub globalnej – lasy odgrywającą znaczącą rolę w krajobrazie, objęte ochroną ostoi ptaków właściwych dla krajobrazu leśnego, desygnowane jako ostoje roślin ze względu na florę leśną.
HCVF 3. - Obszary obejmujące rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy (szczególnie obszary objęte inwentaryzacją siedlisk przyrodniczych wykonaną przez LP w 2007 r.):
HCVF 3.1. - Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące – lasy i inne ekosystemy rzadkie, objęte dyrektywą siedliskową (buczyny storczykowe, świetliste dąbrowy, lasy zboczowe, bory, brzeziny i świerczyny bagienne).
HCVF 3.2. - Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy – lasy zagrożone w skali Europy lecz stosukowo pospolite w Polsce (grądy, buczyny, jedliny, łęgi, dolnoreglowe bory jodłowo-świerkowe).
HCVF 4. - Lasy pełniące funkcje w sytuacjach krytycznych (głównie lasy glebochronne i wodochronne spełniające kryteria lasów ochronnych):
HCVF 4.1. - Lasy wodochronne – źródliska rzek i potoków, lasy na obszarach wód podziemnych, lasy wzdłuż cieków wodnych, lasy zalewowe, lasy na terenach górskich i wyżynnych zapobiegające szybkiemu spływowi powierzchniowemu wód deszczowych, lasy na siedliskach wilgotnych i bagiennych.
HCVF 4.2. - Lasy glebochronne – lasy na wydmach śródlądowych, na stromych zboczach jarów, wąwozów i wzgórz, lasy na zboczach o dużym spadku (ponad 35 stopni).
HCVF 6. - Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności – lasy ważne ze względów kulturowych, przyrodniczych lub religijnych dla lokalnych społeczności.
Podsumowanie wyniku monitoringu lasów oraz mapa z zaznaczonymi lasami o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF) znajdują się w załączniku. Mapa z obsługą warstw w formacie geoPDF - aby móc włączać/wyłaczać poszczególne warstwy, pobierz mapę i otwórz w Adobe Acrobat Reader DC.